Aby zarabiać na utrzymanie, Karol podjął pracę w kamieniołomie w Zakrzówku i w fabryce Salvay w Borku Fałęckim. Jednocześnie uczestniczył w konspiracyjnym Teatrze Rapsodycznym Mieczysława Kotlarczyka. W tym czasie napisał dramat Brat naszego Boga rzecz o bracie Albercie, który opublikowano i wystawiono dopiero, gdy autor został papieżem.

W październiku 1941 r. rozpoczął studia na tajnych kompletach Wydziału Teologicznego UJ jako kleryk Krakowskiego Seminarium Duchowego. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk arcybiskupa Adama Sapiehy w prywatnej kaplicy, w Domu krakowskich biskupów w dniu 1 listopada 1946 r. swoja pierwszą Mszę prymicyjną odprawił na Wawelu w krypcie św. Leonarda.

Dalsze studia teologiczne kontynuował w Rzymie przez dwa lata (1946-48). Po powrocie do kraju przez trzy lata był wikariuszem parafii w Niegowici koło Gdowa, a następnie u św. Floriana w Krakowie gdzie pełni funkcję duszpasterza akademickiego (1948-51). W tym samym czasie kończy pisanie pracy doktorskiej. Był ostatnim habilitowanym doktorem na Wydziale Teologicznym UJ (1953) przed jego likwidacją. W tym czasie podjął wykłady
w Krakowie i w Lublinie, na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Papież Pius XII mianował go biskupem pomocniczym w Krakowie. Sakrę biskupią przyjął w Katedrze wawelskiej 8 lipca 1958 r. po śmierci abpa Eugeniusza Baziaka został wybrany wikariuszem kapitualym (16 lipca 1962).

Jako jeden z niewielu polskich pasterzy brał udział we wszystkich czterech sesjach Soboru Watykańskiego II (1962-65). W trakcie trwania Soboru Papież Paweł VI mianował go metropolitą krakowskim (30 XII 1963). Ingres arcybiskupi do Katedry na Wawelu miał miejsce 8 marca 1964. W trzy lata później ten sam papież wyniósł go do godności kardynalskiej (29 V 1967).

Po śmierci papieża Jana Pawła I, który kierował nową Kościoła tylko 33 dni. Kolegium kardynałów 16 października 1978 r. wybrało kard. Karola Wojtyłę Głową Kościoła, który przyjął imię Jana Pawła II. Po raz pierwszy od 1522 r. papieżem nie zostaje Włoch. W dniu 22 października Jan Paweł II wypowiada słowa stanowiące motyw przewodni pontyfikatu Nie bójcie się, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi i Jego zbawczej władzy. Otwórzcie granice państw, systemów ekonomicznych politycznych, szerokie dziedziny kultury, cywilizacji, rozwoju.

Pierwsza pielgrzymka do Polski 2 – 10 czerwca 1979 r. Na placu Zwycięstwa papież woła: Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi. Orędzie niepodległości duchowej Jan Paweł II głosi w Gnieźnie, Częstochowie, Krakowie – a także w Auschwitz, gdzie występuje w imieniu wszystkich narodów, których prawa są zapoznawane i gwałcone.

W dniu 13 maja 1981 r. – gdy papież wjeżdżał papamobilem nas Plac Św. Piotra dosięgły go trzy kule. Konieczna była natychmiastowa operacja. Jeden ze sprawców zamachu, młody Turek Mehmet Ali Agça, został ujęty inni uciekli. Agça należał do faszyzującej organizacji Szare Wilki; do dziś nie wiadomo czyim był narzędziem.

Po raz pierwszy przyjmuje 28 września 1982 r. Dalajlamę, duchowego przywódcę buddystów tybetańskich.

Druga pielgrzymka do Polski 16 – 23 czerwca 1983 r. W ostatnim dniu spotyka się z Lechem Wałęsą. Tego samego roku 27 grudnia spotyka się w więzieniu z Ali Agçą. Po rozmowie z nim Jan Paweł II powiedział Pan dał mi – a myślę, że nie tylko mnie, ale także jemu – łaskę, abyśmy się spotkali jak ludzie i jak bracia.

W dniach 8 – 14 czerwca 1987 r. pielgrzymka do Ojczyzny. Na Westerplatte przypomina młodzieży o zagrożeniach, jakie niesie klimat relatywizmu.

Dnia 1 grudnia 1989 r. przybywa z wizytą Michaił Gorbaczow.

Kolejna pielgrzymka do Polski 1 – 9 czerwca 1991, podczas której rozważany jest Dekalog. W tym samym roku papież odwiedza ponownie Ojczyznę, aby wziąć udział w obchodach Światowego Dnia Młodzieży.

W Castel Gandolfo 21 września 1993 r. spotkali się Jan Paweł II i naczelny rabin Izraela Izrael Meir Lau. Po raz pierwszy rozmawiają ze sobą reprezentanci obu religii na tak wysokim szczeblu.

We wrześniu 1994 r. ukazuje książka papieża Przekroczyć próg nadziei, która stanie się światowym bestsellerem. W grudniu tego samego roku papież pisze pierwszy w historii List do dzieci całego świata.

11 marca 2001 r. – najliczniejsza w dziejach beatyfikacja: wyniesienie na ołtarze 233 obrońców Kościoła zamordowanych podczas wojny domowej w Hiszpanii.

W dniach 16 – 19 sierpnia 2002 r. kolejna pielgrzymka do Ojczyzny. Jan Paweł II konsekruje sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie Łagiewnikach. Na Błoniach krakowskich potępił wolność bez prawdy i odpowiedzialności.

W dniu 6 marca 2003 r. watykańska i krakowska prezentacja poematu Papieża Tryptyk Rzymski.

Listem Mane nobiscum Domine– ogłasza Rok Eucharystii w październiku 2004 r.
(X-2004 – X-2005r.)

23 lutego 2004r. papież publikuje książkę Pamięć i tożsamość.

7 kwietnia 2005r. został opublikowany Testament Jana Pawła II.

Jan Paweł II od początku lat 90. cierpiał na postępującą chorobę Parkinsona. Mimo licznych spekulacji i sugestii ustąpienia z funkcji, które nasilały się w mediach zwłaszcza podczas kolejnych pobytów papieża w szpitalu, pełnił ją aż do śmierci. Jego długoletnie zmagania z chorobą i starością są osobistym przykładem głoszonych na ten temat poglądów, w których podkreślał godność ludzkiego cierpienia oraz odnosił je do męki Chrystusa. 13 maja 1992, w 75. rocznicę objawień fatimskich i w 11. rocznicę zamachu na swoje życie, papież ustanowił nawet nowe święto – Światowy Dzień Chorego.

Zmarł 2 kwietnia 2005r. o godzinie 21³⁷, kilka minut po zakończeniu Apelu Jasnogórskiego, w pierwszą sobotę miesiąca i wigilię Święta Miłosierdzia Bożego oraz dwa dni przed świętem Zwiastowania NMP (dzień świętości życia, którego był orędownikiem), w 9665. dniu swojego pontyfikatu.

Odszedł po dwóch dniach, podczas których nieustannie towarzyszyli mu wierni z całego świata, śledząc na bieżąco wiadomości dochodzące z Watykanu. Podkreśla się, że papież do ostatnich chwil był przytomny. Uczestniczył jeszcze we mszy, odprawianej już w liturgii ze Święta Bożego Miłosierdzia (wigilia), przyjmując Eucharystię i po raz drugi sakrament chorych. Umierał tuż przed jej końcem; według niepotwierdzonej oficjalnie wersji, trzymając za rękę swojego osobistego sekretarza, abpa Dziwisza, wypowiedział słowo Amen.

Bezpośrednią przyczyną śmierci był wstrząs septyczny i towarzysząca mu zapaść sercowo-naczyniowa. Były to pochodne infekcji dróg moczowych w osłabionym chorobą Parkinsona organizmie.

Jan Paweł II został pochowany w piątek, 8 kwietnia 2005 roku w podziemiach bazyliki św. Piotra na Watykanie.

Wykorzystano informacje z książek:

• Adama Bonieckiego Kalendarium życia Karola Wojtyły,
• Józefa Szczypki Jan Paweł II. Rodowód.
• Adam Bujak, Michał Rożek Wojtyła

 Opracowanie: Kazimierz Kabziński

1. Już trzecie tysiąclecie dziś puka w nasze drzwi.

Co będzie drogowskazem, kto powie nam, jak żyć.

Papieskie słowa proste do serca bracie weź,

nadzieję, wiarę, miłość, do wszystkich ludzi nieś.

Ref. Nie lękaj się człowieku, nad wszystkim czuwa Bóg.

On twoim drogowskazem, on światłem Twoich dróg.

2. Gdy szukasz wciąż wolności i prawdy szukasz też.

Świat nęci złudnym szczęściem, bogactwem mami Cię.

Posłuchaj słów papieża i w sercu wyryj je,

w nich wolność, prawda, świętość i powołanie twe.

Ref. Nie lękaj się człowieku, nad wszystkim czuwa Bóg.

On twoim drogowskazem, on światłem Twoich dróg.

(słowa: K. Klimczyk-Piegza, muzyka: autor nieznany – melodia pieśni
religijnej „Pozdrawiam Ciebie Matko”)